บทที่ 337

“ฉันจะเอาหัวใจคุณไปทำอะไรกัน” ปลายนิ้วของเธอจิ้มไปที่หน้าอกของเขา “หัวใจช่วยชีวิตไม่ได้ แต่ไขกระดูกช่วยได้”

มู่เหยียนเซินกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เวินเอ่อร์หว่านกลับร้องไห้ออกมาทันที น้ำตาหยดลงมาทีละหยด กระทบหลังมือของเขา

“ฉันใช้ชีวิตเหมือนตายทั้งเป็น มู่เหยียนเซิน ช่วยฉันด้วย ช่วยฉันด้วย...”

เขารี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ